Aurangabad, Ajanta, Ellora, Nashik
Door: chris en mike
Blijf op de hoogte en volg Mike en Chris
21 Juni 2011 | India, Poona
Het afgelopen weekend hebben wij niet stil gezeten. Samen met Willem en Annet zijn wij een weekendje weg geweest om de highlights van deze omgeving te bekijken. Zaterdagochtend vroeg zijn we vanuit Pune vertrokken naar Aurangabad.
We waren net een beetje gewend aan de steden in India toen we weer een andere kant zagen van het land. Het platteland. We moesten het platteland over om in Aurangabad te komen. De gemiddelde snelheid is niet hoger dan 50 kilometer per uur, te danken aan alle ossenkarren, oude vrachtwagens, scootertjes kuddes dieren en vooral de kwaliteit van de weg. Zo hadden we dus alle tijd om uit het raam te kijken naar alles wat voorbij komt.
De eerste stop was de 'valse taj mahal'. Als voorproefje op de grote taj mahal in Delhi hebben ze hier een proefmodel gebouwd. Erg mooi! Ook hier waren wij voor sommige een grotere attractie dan de taj zelf en moesten we als ware rocksterren met iedereen op de foto. We zijn dus in vele Indiase familiealbums terug te vinden.
Daarna zijn we door gereden naar de grotten van Ajanta. Met een busje gingen we de bergen in. De temperatuur begon langzaam op te lopen, in Ajanta was de moesson nog niet aangekomen waardoor de temperatuur veel hoger is dan in Mumbai en Pune. Zweten geblazen! De grotten zijn erg indrukwekkend! Het zijn boedhistische grotten, uitgehouwen door monikken. Behalve dat de grotten ontzettend indrukwekkend zijn is ook de natuur er omheen erg mooi. Het is in een u-vormige rondlopende berg, daaronder ligt een klein valeitje waar de koeien en de apen rondscharrelen.
Daarna zijn we weer terug naar Aurangabad gegaan, hebben we gegeten en geslapen om fris en fruitig de volgende dag klaar te staan voor het nieuwe programma. In de buurt van Aurangabad lag boven op een berg een oud fort. Volgens de gidsen super mooi, maar wel 45 minuten omhoog lopen. Daar was weinig tijd voor. Annet en Chris zagen het niet zitten, maar Willem en Mike wilden kijken of ze die 45 minuten konden verbreken. Dus vol goede moed vertrokken zij naar de berg. De 45 minuten zijn inderdaad verbroken, al was het wel een spannende tocht. Het was weer lekker Indiaas veilig. Door kleine grotjes en gebouwtjes vol vleermuizen en over kleine trappetjes langs de afgrond. Het uitzicht was wel echt de moeite waard!
Mike en Willem hebben zich snel in de auto omgekleed, we moesten verder! 'S middags stond namelijk Ellora op het programma! Ellora is eigenlijk niet goed in woorden te beschrijven en ook niet op een foto te vatten.Het hoogtepunt is een grote tempel die uit de berg komt zetten. Monikken hebben de berg uitgekozen en zijn gaan hakken. Uit de berg hebben zij een enorme massieve tempel gehouwen. Ongelovelijk! Zij hebben eeuwen achter elkaar gewerkt om vanuit deze berg, het steen, een tempel te maken.Waar de uitdrukking 'monikkenwerk' op slaat is ons in een keer volslagen duidelijk.
Die avond zijn we op bezoek geweest bij een Indiaas gezin in Nashik. Het was heel interessant om te zien hoe mensen leven, hoe het gezin en de familie werkt, wat de gebruiken zijn. In het begin was het wel even wennen, maar de mensen waren zo vriendelijk! Ze hadden heerlijk voor ons gekookt en bleven maar opscheppen. Het gevolg was dat we bijna uit elkaar geklapt zijn, maar het was wel ontzettend lekker!
De laatste dag van ons weekendje weg hadden we ook weer een druk programma. Eerst zijn we weer eens naar een tempel gegaan. Dit was wel een bijzondere tempel. Ten eerste was hij helemaal zwart, maar ook super druk! Het was net de dag dat de rituelen werden uitgevoerd. De hele tempel was stampesvol met mensen die al dringend de tempel binnen kwamen om een blik te kunnen werpen op de priesters en zelf rituelen uit te voeren. Zo werden wij ook door de grote stroom mensen langs alle beelden en priesters geduwd.
Daarna hebben we nog een andere tempel bezocht en de wijnvelden. Tenslotte zijn we nog naar Nashik geweest om daar de rivier te bekijken die door de stad heen gaat. Dit is namelijk een plek van veel activiteit. De trappen langs de rivier staan vol met mensen die allerlei dingen aan het doen zijn. Sommige mensen zijn heilige rituelen aan het uitvoeren, aan het zwemmen, aan het wassen enzovoorts. Er zijn een aantal kleine bruggetjes en er is een markt. Het is ontzettend kleurig en gezellig, zo af en toe loopt er een koe langs of komen er vrolijk kinderen op je afrennen om met je te praten, je even aan te raken of op de foto te gaan.
Maandagavond was al helemaal een enorme ervaring, we zijn namelijk naar een huwelijk geweest! Er gebeurde zoveel dat we bijna niet meer wisten waar we moesten kijken. Zo'n huwelijk is een heel gebeuren en de hele stad lijkt wel uitgenodigd. In een hele grote zaal komt iedereen samen om allerlei rituelen uit te voeren. Wij waren zo een beetje eregast en we moesten weer honderd keer op de foto en aan iedereen voorgesteld worden. De rituelen waren zo simpel nog niet, maar daar leek iedereen precies te weten waar ze mee bezig waren, dus wij hobbelden vrolijk achter de rest aan. Daarna weer vlug de auto in want we moesten best nog een stuk rijden, weer terug naar Pune.
Vanavond vertrekken wij hier weer om een nachttrein te nemen naar Hospet, om het zuiden van India te gaan verkennen!
We waren net een beetje gewend aan de steden in India toen we weer een andere kant zagen van het land. Het platteland. We moesten het platteland over om in Aurangabad te komen. De gemiddelde snelheid is niet hoger dan 50 kilometer per uur, te danken aan alle ossenkarren, oude vrachtwagens, scootertjes kuddes dieren en vooral de kwaliteit van de weg. Zo hadden we dus alle tijd om uit het raam te kijken naar alles wat voorbij komt.
De eerste stop was de 'valse taj mahal'. Als voorproefje op de grote taj mahal in Delhi hebben ze hier een proefmodel gebouwd. Erg mooi! Ook hier waren wij voor sommige een grotere attractie dan de taj zelf en moesten we als ware rocksterren met iedereen op de foto. We zijn dus in vele Indiase familiealbums terug te vinden.
Daarna zijn we door gereden naar de grotten van Ajanta. Met een busje gingen we de bergen in. De temperatuur begon langzaam op te lopen, in Ajanta was de moesson nog niet aangekomen waardoor de temperatuur veel hoger is dan in Mumbai en Pune. Zweten geblazen! De grotten zijn erg indrukwekkend! Het zijn boedhistische grotten, uitgehouwen door monikken. Behalve dat de grotten ontzettend indrukwekkend zijn is ook de natuur er omheen erg mooi. Het is in een u-vormige rondlopende berg, daaronder ligt een klein valeitje waar de koeien en de apen rondscharrelen.
Daarna zijn we weer terug naar Aurangabad gegaan, hebben we gegeten en geslapen om fris en fruitig de volgende dag klaar te staan voor het nieuwe programma. In de buurt van Aurangabad lag boven op een berg een oud fort. Volgens de gidsen super mooi, maar wel 45 minuten omhoog lopen. Daar was weinig tijd voor. Annet en Chris zagen het niet zitten, maar Willem en Mike wilden kijken of ze die 45 minuten konden verbreken. Dus vol goede moed vertrokken zij naar de berg. De 45 minuten zijn inderdaad verbroken, al was het wel een spannende tocht. Het was weer lekker Indiaas veilig. Door kleine grotjes en gebouwtjes vol vleermuizen en over kleine trappetjes langs de afgrond. Het uitzicht was wel echt de moeite waard!
Mike en Willem hebben zich snel in de auto omgekleed, we moesten verder! 'S middags stond namelijk Ellora op het programma! Ellora is eigenlijk niet goed in woorden te beschrijven en ook niet op een foto te vatten.Het hoogtepunt is een grote tempel die uit de berg komt zetten. Monikken hebben de berg uitgekozen en zijn gaan hakken. Uit de berg hebben zij een enorme massieve tempel gehouwen. Ongelovelijk! Zij hebben eeuwen achter elkaar gewerkt om vanuit deze berg, het steen, een tempel te maken.Waar de uitdrukking 'monikkenwerk' op slaat is ons in een keer volslagen duidelijk.
Die avond zijn we op bezoek geweest bij een Indiaas gezin in Nashik. Het was heel interessant om te zien hoe mensen leven, hoe het gezin en de familie werkt, wat de gebruiken zijn. In het begin was het wel even wennen, maar de mensen waren zo vriendelijk! Ze hadden heerlijk voor ons gekookt en bleven maar opscheppen. Het gevolg was dat we bijna uit elkaar geklapt zijn, maar het was wel ontzettend lekker!
De laatste dag van ons weekendje weg hadden we ook weer een druk programma. Eerst zijn we weer eens naar een tempel gegaan. Dit was wel een bijzondere tempel. Ten eerste was hij helemaal zwart, maar ook super druk! Het was net de dag dat de rituelen werden uitgevoerd. De hele tempel was stampesvol met mensen die al dringend de tempel binnen kwamen om een blik te kunnen werpen op de priesters en zelf rituelen uit te voeren. Zo werden wij ook door de grote stroom mensen langs alle beelden en priesters geduwd.
Daarna hebben we nog een andere tempel bezocht en de wijnvelden. Tenslotte zijn we nog naar Nashik geweest om daar de rivier te bekijken die door de stad heen gaat. Dit is namelijk een plek van veel activiteit. De trappen langs de rivier staan vol met mensen die allerlei dingen aan het doen zijn. Sommige mensen zijn heilige rituelen aan het uitvoeren, aan het zwemmen, aan het wassen enzovoorts. Er zijn een aantal kleine bruggetjes en er is een markt. Het is ontzettend kleurig en gezellig, zo af en toe loopt er een koe langs of komen er vrolijk kinderen op je afrennen om met je te praten, je even aan te raken of op de foto te gaan.
Maandagavond was al helemaal een enorme ervaring, we zijn namelijk naar een huwelijk geweest! Er gebeurde zoveel dat we bijna niet meer wisten waar we moesten kijken. Zo'n huwelijk is een heel gebeuren en de hele stad lijkt wel uitgenodigd. In een hele grote zaal komt iedereen samen om allerlei rituelen uit te voeren. Wij waren zo een beetje eregast en we moesten weer honderd keer op de foto en aan iedereen voorgesteld worden. De rituelen waren zo simpel nog niet, maar daar leek iedereen precies te weten waar ze mee bezig waren, dus wij hobbelden vrolijk achter de rest aan. Daarna weer vlug de auto in want we moesten best nog een stuk rijden, weer terug naar Pune.
Vanavond vertrekken wij hier weer om een nachttrein te nemen naar Hospet, om het zuiden van India te gaan verkennen!
-
21 Juni 2011 - 08:29
Marleen:
Wat een gebeurtenissen, wat een ervaringen! Alleen het lezen ervan is al superleuk, hoe gewèldig moet het voor jullie zijn om er midden in te zitten! Genieten hoor, pas goed op elkaar, groetjes aan Willem en Annet. lfs, Jan en Marleen -
21 Juni 2011 - 09:27
Ida:
Goede foto's! Voor ons achterblijvers zijn de foto's waar jullie zelf opstaan het leukst. Vooral die ene "op visite" en die andere met Mike en Willem, je weet wel met dat fleurige gebeuren op het hoofd... -
21 Juni 2011 - 17:39
Keesenmons:
jezus wat gaaf allemaal dat jullie dit meemaken de fotoos zijn ook prachtig we zouden zo een ticket willen boeken maja kan niet want wij hebben de fam. BBQ zaterdag in de hollandse moesson -
21 Juni 2011 - 17:40
Kim:
Hé Chris en Mikie, wat een verhalen en foto's!!! Om jaloers op te worden!! Wat goed dat jullie het zo naar je zin hebben en zoveel mooie dingen zien en meemaken. Veel plezier in het zuiden!! X -
23 Juni 2011 - 12:51
Opa En Oma :
Fijn dat jullie zo genieten ,door de fotos en het reisverslag genieten wij mee ,nog een fijne tijd,groeten aanWillem en Annet. -
30 Juni 2011 - 19:44
Angela:
He he nu eerst jullie reisverslagen lezen!!
Zo wat is dat super allemaal wat jullie zien en beleven en die foto,s helemaal genieten. Ik ga nu vlug naar jullie volgende reisverslag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
