Pune!

De afgelopen dagen zijn wij aan het logeren bij Willem en Annet. Zij wonen hier nu al bijna drie jaar en werken hier. Annet geeft rondleidingen en heeft ons ook meegenomen om wat van haar tours te laten zien. Dit is ontzettend leuk omdat we zo een snelcursus India krijgen. Zo blijkt het dat mensen hier niet knikken maar een soort met hun hoofd wiebelen als ze het leuk vinden of ja willen zeggen, een hele openbaring voor ons. Op ons komt zo'n gebaar eerder als twijfelachtig over. Zo leren we hier de gebaren en hoe de Indiers zijn en leven.

Maandag zijn we de stad rustig gaan bekijken. We hebben eerst het graf van Gandhi bekeken, ondanks de enorme indruk die Gandhi tot op de dag van vandaag heeft achtergelaten zag je dit niet bij het graf terug. Een beetje verwaarloosd en vergeten zag het eruit, zoals op de foto te zien. Desalniettemin wel indrukwekkend! Vervolgens hebben we een beetje rondgelopen en we hebben een tempel bezocht boven op een heuvel. Aan de ene kant kijk je zo op de slums, daarachter zie je de 'skyline' van Pune terwijl achter je Ganeesha en Shiva worden vereerd. Wij kijken onze ogen uit, maar de Indiers niet minder. Wij lijken net zo een grote attractie te zijn voor hen als India voor ons. Rond de tempel loopt de hele kinderboerderij rond. Varkens, geiten en honden lopen rustig op de heuvel te scharrelen.

Dinsdag gingen we verder voor het 'echte' werk. Tussen de kraampjes door liepen we zo de wijk in. De mensen leven door nog op een manier zoals wij dat niet meer kennen. Kleine steegjes en weggetjes tussen kleine huisjes waar vrouwen zitten te wassen of zitten te kletsen en de kinderen vrolijk rondrennen. Misschien geen luxe, maar gezellig is het wel! De kinderen wilden niets liever dan met ons spelen en vooral op de foto! Super trots vroeg iedereen om binnen te komen en bijvoorbeeld te kijken naar de machine waarmee ze de lijntjes op papier voor in schriftjes zetten. De grote trots deed mij denken aan de machines ten tijde van de industriele revolutie. Even wandelen door deze wijk en je vergeet snel de negatieve kanten van het land. De glimlach en de gastvrijheid van deze mensen maakt je opslag vrolijk.

Ook de wijk waar de ijzeren, koperen en alluminium potten werden gemaakt hebben wij bezocht. Ook hier werden wij hartelijk ontvangen en moesten wij van de trotse Indiers vooral in hun werkplaats komen kijken. Vanuit hier loop je verder naar de markt. De markten zijn hier misschien wel het mooiste. De uitgestalde groente en fruit in combinatie met de gekleurde sari's zijn een geweldig gezicht. Ook hier hebben we tempels bezocht en heeft Annet ons uitgelegd wie wie is en hoe je de goden kan herkennen. Simpel is dat hindoeisme niet!


Behalve het bekijken van dit soort dingen heb ik, Chris, ook geprobeerd de meer spirituele kant van India te bekijken. Ik heb al twee yogalessen gevolgd (zwaar!) en ben een dagje in de Ashram geweest. Het eerste uur vond ik het verschrikkelijk, hoe kwam ik daar zo snel mogelijk weg. Dat ging me toch allemaal net even te ver! Uiteindelijk bleek dat je eraan overgeven de enige manier was, misschien was het zo slecht nog niet. Ik zou het niet zo snel nog een keer doen, maar een ervaring was het zeker.

Vandaag hebben we wat van de omliggende dorpen bekeken buiten Pune. We hebben vandaag drie tempels bezocht en twee stadjes. Bij de eerste tempel was Chris meteen gezegend en liep te rest van de dag met een oranje stip op haar voorhoofd. Daarna hebben we gekeken bij een stadje waar er een soort trappen en gebouwen zijn gebouwd aan de grote rivier waar het dorp zich verzameld. Vrolijk zijn de kinderen aan het zwemmen, de vrouwen de kleren aan het wassen en zit hier en daar een oude man of vrouw te bidden of gewoon even lekker te zitten.

Daarna, na een heel flink stuk rijden, kwamen we aan in Dehu. Ook hier hebben we een tempel bezocht waar een ritueel gaande was. We werden meteen naar binnen gevraagd. De mannen stonden in witte gewaden een soort lied te zingen. Echt zuiver was het niet (dat is een understatement) maar na een tijdje luisteren had Mike toch het idee dat het wel een liedje moest zijn en er niet gewoon willekeurig geluid gemaakt werd, maar veel scheelt het niet. Het was heel leuk dat we de ceremonie mochten bijwonen, maar al snel was de aandacht niet meer op de ceremonie, maar vooral op ons gericht.

Kortom we vermaken ons wel, overdag het hectische India, 's avonds lekker terugtrekken bij Willem en Annet. Want India heeft toch twee gezichten. De bedelende kinderen blijven moeilijk (terwijl school is hier gratis!), maar de armoede op sommige plekken grijpt ons wel aan. Ook is het op straat vaak een zooitje, al zijn we aan de 'tandoorigeur' al helemaal gewend. Soms moet je even door het vuilnis en de slobben heenkijken om de schoonheid van het land en de Indiers te zien....